Türk Dil Kurumu komşu kelimesini “Konutları yakın olan kimselerin birbirine göre aldıkları ad”, 
“Sınır ortaklığı bulunan, mücavir” diye tarif ediyor. Büyük Türkçe Sözlük’te Dr. Mehmet Doğan komşu kavramını; “Ev, işyeri, arazi, köy, şehir, ülke bakımından yakın olan, yan yana veya çok yakın olanların birbirine göre aldıkları ad.”; komşuluk kavramını ise “Komşu olma hali, komşular arası münasebet, yakınlık” şeklinde tarif ediyor.
Komşu, birbirine bitişik veya yakın yerlerde yaşayanlar için kullanılır. Komşu olmanın doğurduğu birtakım hak ve görevlerin yanı sıra bunların sağladığı bir ilişkiler düzeni bulunmaktadır, buna komşuluk denir. Aralarında meslek, iş yeri, arazi vb. yönlerden yakınlık bulunanlar da komşudur.
Toplumu oluşturan insan gruplarından bir tanesi de komşulardır. Komşularımız, ev halkımızdan sonra yüzlerini en çok gördüğümüz, iletişim içerisinde olduğumuz kimselerdir. Aynı binayı, aynı sokağı kullanırız. Bazen aynı iş hanını, bazen de yan yana bir araziyi… Bu yakınlığa komşuluk, sorumluklarımıza ise komşu hakkı denir.
İnsan varsa, karşılıklı bir ilişki vardır ve bize bir takım sorumluluklar yükler, karşılıklı bir takım haklar verir. Huzur içerisinde bir komşuluk bu hak ve sorumlulukları layıkıyla yerine getirmekle olur.
