“Ey Müslüman kadınlar! Bir koyun tırnağı dahi olsa hiçbir komşunuzun ikramını hakir görmeyin.” Her insan elinde bulunanı ikram eder. Bazen bu ikramlar bizim damak tadımıza uymayabilir, kültürümüze uymayabilir. Bizim hoşumuza gitmemesi, gelen nimeti hakir görmemizi, komşumuzu hakir görmemizi gerektirmez. Aksine ikramdan memnun olmalı, misli ile karşılık göstermeli, komşumuzu incitmemeliyiz. İncinen kalbi düzeltmek zordur. Varlık içerisinde
“Kim Allah’a (c.) ve son güne iman ediyorsa komşusuna ikramda bulunsun.” “Bir çorba pişirdiğin zaman suyunu biraz fazla koy ve ondan komşularına da ver.” İkram gönülleri yumuşatır, insanları birbirine yaklaştırır. Sürekli görüştüğümüz kapı komşumuza kalplerimizin ısınmasını istiyorsak ikram ile başlamalıyız. İkramın küçüğü büyüğü, azı çoğu olmaz, önemli olan komşuyu hatırlamaktır. Varlıkta, bizler komşularımızı hatırlar isek darlıkta da komşularımız