İbnu Ömer radıyallâhu anhüma için bir koç kesildi. İbnu Ömer, ailesine: “Ondan Yahudi komşunuza hediye ettiniz mi?” diye sordu. “Hayır!” cevabını alınca:
“Bundan ona da gönderin. Zira ben Resulullah (a.)’ın: “Cebrail bana komşu hakkında o kadar aralıksız tavsiyede bulundu ki, komşuyu vâris kılacağını zannettim” dediğini işittim” buyurdu.
Hz. Âişe’den (r.) şöyle dediği işitilmiştir: Resulullah (s.)’in şöyle dediğini duydum:
“Cebrail, bana komşuya iyi davranmamı tavsiye etti ki, onu mirasçı kılacak zannettim.”
İyiliğe ve yardıma komşumuzdan başlarız. Çünkü kapı komşumuzun ihtiyaç sahibi olup olmadığını biliriz. En yakınımız ihtiyaç sahibi iken uzaklara yardım etmek doğru değildir. İyiliğe, yardıma önce komşumuzdan başlar, halka halka dışa doğru genişleriz.
Bizler de yardımı en yakınlarımızdan beklemez miyiz? O halde kendimiz için istediğimizi en yakınımız için de istemeliyiz.
